.png){kind=logo}
Żywienie dojelitowe
Wysoko wyszkolony i licencjonowany personel JOVIMED posiada kwalifikacje do świadczenia specjalistycznej opieki w zakresie żywienia dojelitowego. Nasz zespół przeszedł rygorystyczne szkolenie i utrzymuje aktualne kompetencje, aby zapewnić bezpieczne i skuteczne podawanie żywienia za pomocą różnych metod żywienia dojelitowego.
Żywienie dojelitowe
Żywienie dojelitowe jest kluczowym elementem opieki dla pacjentów, którzy nie są w stanie przyjmować pokarmu w sposób tradycyjny.
Naszym priorytetem jest bezpieczeństwo, godność i zgodność z fizjologią pacjenta, stosując się przy tym do globalnych standardów opieki nad osobami z powodu różnych przyczyn medycznych.
Żywienie dojelitowe polega na dostarczaniu składników odżywczych bezpośrednio do żołądka lub jelita cienkiego poprzez specjalne sondy, takie jak sonda nosowo-żołądkowa, PEG, lub sonda dojelitowa. Metody te są szczególnie istotne w opiece nad pacjentami, zwłaszcza z zaburzeniem połykania, nowotworami głowy i szyi, w schorzeniach przewodu pokarmowego , w zaburzeniach psychicznych i neurologicznych.
Nasi wykwalifikowani opiekunowie ukończyli z sukcesem specjalistyczne szkolenia praktyczne.
Program żywienia dojelitowego w ośrodku JOVIMED ucieleśnia nasze zaangażowanie w zapewnieniu opartej na dowodach naukowych i pełnej współczucia opieki tymczasowej lub długoterminowej. Optymalna opieka enteralna wymaga nie tylko technicznej precyzji, ale także głębokiego szacunku dla indywidualnych potrzeb każdego pacjenta.
.jpg)
Kto potrzebuje żywienia dojelitowego?
Żywienie dojelitowe jest konieczne dla pacjentów z funkcjonującym przewodem pokarmowym, którzy nie mogą spożywać wystarczającej ilości składników odżywczych doustnie. Dotyczy to osób ze schorzeniami neurologicznymi, które wpływają na połykanie, takich jak udar, stwardnienie zanikowe boczne lub choroba Parkinsona, a także tych, którzy są nieprzytomni, są poddawani wentylacji mechanicznej lub mają raka głowy i szyi.
Inne wskazania obejmują dysfunkcję przewodu pokarmowego, zaburzenia złego wchłaniania, takie jak choroba Leśniowskiego-Crohna, poważne choroby powodujące stres metaboliczny (np. oparzenia), znaczną niezamierzoną utratę wagi, niski wskaźnik masy ciała (BMI) i ciężkie stany psychiczne, które wpływają na przyjmowanie pokarmu.
